1. Dreifingargeta
Hæfni ákveðinnar lausnar til að ná fram jafnari dreifingu húðunar á rafskaut (venjulega bakskaut) við sérstakar aðstæður miðað við upphafsstraumdreifingu. Einnig þekktur sem málningargeta.
2. Djúphúðunarhæfni:
Hæfni málmhúðunarlausnarinnar til að setja málmhúð á raufar eða djúpar holur við sérstakar aðstæður.
3 rafhúðun:
Það er ferli að nota ákveðið bylgjuform lágspennujafnstraums til að fara í gegnum vinnustykki sem bakskaut í raflausn sem inniheldur ákveðna málmjón og ferlið við að fá rafeindir úr málmjónum og setja þær stöðugt í málm við bakskautið.
4 Straumþéttleiki:
Straumstyrkur sem fer í gegnum flatarmáls rafskaut er venjulega gefinn upp í A/dm2.
5 Núverandi skilvirkni:
Hlutfall raunverulegrar þyngdar vörunnar sem myndast við hvarf á rafskaut og rafefnafræðilegt jafngildi hennar þegar það fer í gegnum rafeiningu er venjulega gefið upp sem hundraðshluti.
6 bakskaut:
Rafskautið sem bregst við til að fá rafeindir, þ.e rafskautið sem verður fyrir afoxunarviðbrögðum.
7 skautar:
Rafskaut sem getur tekið við rafeindum úr hvarfefnum, þ.e rafskaut sem gangast undir oxunarviðbrögð.
10 kaþódísk húðun:
Málmhúð með hærra algebrugildi rafskautsgetu en grunnmálmurinn.
11 Anodísk húðun:
Málmhúð með algebrugildi rafskautsgetu minni en grunnmálmsins.
12 Útfellingarhraði:
Þykkt málms sem er sett á yfirborð íhluta á tímaeiningu. Venjulega gefið upp í míkrómetrum á klukkustund.
13 Virkjun:
Ferlið við að láta bitlaust ástand málmyfirborðs hverfa.
14 Aðgerð;
Við ákveðnar umhverfisaðstæður eru eðlileg upplausnarviðbrögð málmyfirborðsins alvarlega hindruð og eiga sér stað innan tiltölulega breitt svið rafskauta.
Áhrif þess að draga úr hvarfhraða málmupplausnar niður í mjög lágt stig.
15 Vetnisbrot:
Brotleiki sem stafar af frásogi vetnisatóma af málmum eða málmblöndur við ferli eins og ætingu, fituhreinsun eða rafhúðun.
16 PH gildi:
Algengt er að neikvæður logaritmi vetnisjónavirkni sé notaður.
17 Matrix efni;
Efni sem getur sett málm eða myndað filmulag á það.
18 hjálparskaut:
Til viðbótar við rafskautið sem venjulega er krafist við rafhúðun, er aukaskaut notað til að bæta straumdreifingu á yfirborði húðaða hlutans.
19 Hjálpar bakskaut:
Til að koma í veg fyrir burrs eða bruna sem geta komið fram í ákveðnum hlutum húðaða hlutans vegna of mikils styrks raflína, er ákveðin lögun bakskauts bætt við nálægt þeim hluta til að eyða hluta af straumnum. Þessi viðbótar bakskaut er kölluð hjálparkaþóða.
20 Kaþódísk skautun:
Fyrirbærið þar sem bakskautsspennan víkur frá jafnvægisgetu og færist í neikvæða átt þegar jafnstraumur fer í gegnum rafskaut.
21 Upphafleg núverandi dreifing:
Dreifing straums á yfirborði rafskautsins ef rafskautið er ekki til staðar.
22 Kemísk óvirking;
Ferlið við að meðhöndla vinnustykkið í lausn sem inniheldur oxunarefni til að mynda mjög þunnt passiveringslag á yfirborðinu, sem þjónar sem hlífðarfilmu.
23 Efnaoxun:
Ferlið við að mynda oxíðfilmu á yfirborði málms með efnafræðilegri meðferð.
24 Rafefnafræðileg oxun (anodizing):
Ferlið við að mynda hlífðar, skreytingar eða aðra virka oxíðfilmu á yfirborði málmhluta með rafgreiningu í ákveðnum raflausn, með málmhlutinn sem rafskaut.
25 Högg rafhúðun:
Samstundis hástraumurinn sem fer í gegnum straumferlið.
26 Umbreytingarmynd;
Yfirborðs andlitsgrímulag efnasambandsins sem inniheldur málminn sem myndast við efna- eða rafefnafræðilega meðhöndlun málmsins.
27 Stál verður blátt:
Ferlið við að hita stálhluta í lofti eða dýfa þeim í oxandi lausn til að mynda þunnt oxíðfilmu á yfirborðinu, venjulega bláa (svarta) að lit.
28 Fosfatgerð:
Ferlið við að mynda óleysanlega fosfat hlífðarfilmu á yfirborði stálhluta.
29 Rafefnafræðileg skautun:
Undir virkni straums er rafefnafræðileg viðbrögð á rafskautinu lægri en hraði rafeinda sem utanaðkomandi aflgjafi gefur, sem veldur því að möguleikinn breytist neikvætt og skautun á sér stað.
30 Styrkur skautun:
Skautun sem stafar af mun á styrk milli vökvalagsins nálægt yfirborði rafskautsins og dýpt lausnarinnar.
31 Kemísk fituhreinsun:
Ferlið við að fjarlægja olíubletti af yfirborði vinnustykkis með sápu og fleyti í basískri lausn.
32 Rafgreiningarhreinsun:
Ferlið við að fjarlægja olíubletti af yfirborði vinnustykkis í basískri lausn, með því að nota vinnustykkið sem rafskaut eða bakskaut, undir áhrifum rafstraums.
33 Gefur frá sér ljós:
Ferlið við að bleyta málm í lausn í stuttan tíma til að mynda glansandi yfirborð.
34 Vélræn fægja:
Vélræna vinnsluferlið til að bæta yfirborðsbirtu málmhluta með því að nota háhraða snúnings fægihjól húðað með fægimassa.
35 Lífræn leysihreinsun:
Ferlið við að nota lífræn leysiefni til að fjarlægja olíubletti af yfirborði hluta.
36 Fjarlæging vetnis:
Upphitun málmhluta við ákveðið hitastig eða með því að nota aðrar aðferðir til að útrýma ferli vetnisupptöku innan málmsins við rafhúðun framleiðslu.
37 Ströndun:
Ferlið við að fjarlægja húðunina af yfirborði íhlutarins.
38 Veik æting:
Fyrir málun, ferlið við að fjarlægja mjög þunnt oxíðfilmu á yfirborði málmhluta í ákveðinni samsetningu lausn og virkja yfirborðið.
39 Mikil veðrun:
Dýfðu málmhlutum í háan styrk og ákveðinn hitastig ætingarlausn til að fjarlægja oxíðryð úr málmhlutunum
Ferlið við veðrun.
40 rafskautapokar:
Poki úr bómull eða gerviefni sem settur er á forskautið til að koma í veg fyrir að rafskautseðja komist í lausnina.
41 Bjartari:
Aukefni notuð til að fá bjarta húðun í raflausn.
42 Yfirborðsvirk efni:
Efni sem getur dregið verulega úr spennu í andliti jafnvel þegar það er bætt við í mjög litlu magni.
43 Fleytiefni;
Efni sem getur dregið úr spennu milli andlitsflata milli óblandanlegra vökva og myndað fleyti.
44 Klóbindandi efni:
Efni sem getur myndað flókið með málmjónum eða efnasamböndum sem innihalda málmjónir.
45 Einangrunarlag:
Lag af efni sem er borið á ákveðinn hluta rafskauts eða festingar til að gera yfirborð þess hluta óleiðandi.
46 Vituefni:
Efni sem getur dregið úr milliflötum spennu milli vinnustykkisins og lausnarinnar, sem gerir yfirborð vinnuhlutans auðvelt að bleyta.
47 Aukefni:
Lítið magn af aukefni sem er í lausn sem getur bætt rafefnafræðilega frammistöðu eða gæði lausnarinnar.
48 Buffer:
Efni sem getur haldið tiltölulega stöðugu pH gildi lausnar innan ákveðins marks.
49 Hreyfandi bakskaut:
Bakskaut sem notar vélrænan búnað til að valda reglubundinni hreyfingu milli húðaða hlutans og stöngstöngarinnar.
50 Ósamfelld vatnsfilma:
Venjulega notað fyrir ójafna bleyta af völdum yfirborðsmengunar, sem gerir vatnsfilmuna á yfirborðinu ósamfellda.
51 Grop:
Fjöldi pinnagata á flatareiningu.
52 Pinholes:
Örsmáu svitaholurnar frá yfirborði húðarinnar að undirliggjandi húðun eða undirlagsmálmi eru af völdum hindrana í rafútfellingarferlinu á ákveðnum stöðum á bakskautyfirborðinu, sem koma í veg fyrir útfellingu lagsins á þeim stað, á meðan húðunin í kring heldur áfram að þykkna. .
53 Litabreyting:
Breyting á yfirborðslit málms eða húðunar sem stafar af tæringu (svo sem dökknun, aflitun osfrv.).
54 Bindandi kraftur:
Styrkur tengingarinnar milli lagsins og undirlagsefnisins. Það er hægt að mæla með kraftinum sem þarf til að skilja húðina frá undirlaginu.
55 Flögnun:
Fyrirbæri þess að húðunin losnar frá undirlagsefninu í laklíku formi.
56 Svamplík húðun:
Lausar og gljúpar útfellingar sem myndast við rafhúðunina sem eru ekki þétt bundnar við undirlagsefnið.
57 Brennt húðun:
Dökkt, gróft, laust eða lélegt set sem myndast við mikinn straum, oft innihaldsríkt
Oxíð eða önnur óhreinindi.
58 punktar:
Litlar gryfjur eða göt sem myndast á málmflötum við rafhúðun og tæringu.
59 Húðun lóðareiginleikar:
Hæfni húðunaryfirborðsins til að bleyta með bráðnu lóðmálmi.
60 Harð krómhúðun:
Það vísar til að húða þykk krómlög á ýmsum undirlagsefnum. Reyndar er hörku þess ekki harðari en skreytingar krómlagið og ef húðin er ekki glansandi er hún mýkri en skreytingar krómhúðin. Það er kallað harð krómhúðun vegna þess að þykk lag þess getur beitt mikla hörku og slitþolseiginleika.
T: Grunnþekking og hugtök í rafhúðun
D: Hæfni ákveðinnar lausnar til að ná fram jafnari dreifingu húðunar á rafskaut (venjulega bakskaut) við sérstakar aðstæður miðað við upphafsstraumdreifingu. Einnig þekktur sem málningargeta
K: Rafhúðun
Birtingartími: 20. desember 2024
